Woensdag 19 september jl. vertelde Emeke Buitelaar bij het Achterhoeks Kunstcafé over haar wereld met Anton Heyboer.

“Ik ben een geschoren aap en geen mens” een uitspraak van Anton Heyboer

Nadat de bovenzaal vol nieuwsgierige mensen zat, waaronder een groot aantal collega kunstenaars, kon de avond beginnen.

Emeke Buitelaar

Vol emotie vertelde Emeke haar verhaal hoe zij in 1993 bij Heyboer  terecht was gekomen, als moeder van twee kinderen die net gescheiden was. Geen gemakkelijke tijd. Anton bepaalde met een strenge precisie hoe en wat er afspeelde in zijn wereld. Langzaam mocht de jonge vrouw toetreden in die wereld om tot slot samen met hem te werken. Het verhaal over de witte limousine gaf Anton’s liefde en bezorgdheid weer voor Emeke. Vrij kunnen werken was zijn kernachtige uitspraak, door een limousine met chauffeur vol eten naar Emeke te sturen.

Een film illustreerde goed hoe het toeging en de continuïteit van Anton’s waterval van woorden. Zijn muzikale gave en zang was echt Heyboers. Hij werkte heel veel, 200 werken op een dag was voor hem geen uitzondering. Wij zagen hem aan het werk terwijl af en toe één van zijn bruiden ook in beeld kwamen.
Emeke was de enige vrouw van de buitenwereld (onze wereld) die een kunstenaarsband met hem had. “Ik mocht samen met hem schilderen, spelen, lachen en onze kunstenaarsziel delen” aldus Emeke. Twee uur lang heeft zij haar verhaal gedaan en kwam nog tijd te kort, de toeschouwers zaten doodstil te luisteren.

Zichtbaar naast de lessenaar stond een kwast van Anton Heyboer als stilleven in een glazen vaas en zo was hij toch nog een beetje aanwezig.

Een bijzondere avond waarover menigeen na afloop sprak met een drankje in de gezellige Oerkroeg Schiller.
Het fotoverslag vind u op: https://www.achterhoekskunstcafe.nl/project/emeke-en-anton-heyboer/